Po śmierci uprawnionego, niezaspokojone roszczenie o zachowek, przechodzi na jego spadkobierców, ale tylko wtedy gdy spadkobiercy uprawnionego również byliby w kręgu osób uprawnionych do zachowku po pierwszym spadkodawcy.
Oznacza to, że roszczenie o zapłatę zachowku jest co do zasady dziedziczne, ale krąg osób, które może je odziedziczyć, jest dość wąski. Nadto należy pamiętać, że bycie w kręgu osób uprawniony do dziedziczenia po spadkobiercy nie musi oznaczać, że danej osobie roszczenie o zachowek przysługiwało.
Przykład: Tadeusz miał żonę Annę oraz nieślubnego syna Marka. W 2020 r. Tadeusz zmarł, a w testamencie zapisał wszystko na żonę Annę. Tym samym nieślubny syn Marek miał prawo do zachowku i wezwał do zapłaty Annę. W 2021 r. Marek jednak niespodziewanie zmarł, pozostawiając po sobie dwóch spadkobierców: syna Macieja oraz żonę Halinę.
W powyższym przykładzie trzeba wskazać, że roszczenie o zapłatę zachowku może odziedziczyć wyłącznie syn Maciej, gdyż był on w kręgu osób, które potencjalnie byłyby uprawnione do zachowku po Tadeuszu. Zgodnie bowiem z art. 991 § 1 k.c. zachowek przysługuje m.in. zstępnym (czyli: dzieciom, wnukom, prawnukom itd.). Tym samym, gdyby np. najpierw zmarł Marek, a dopiero później Tadeusz, to wówczas roszczenie o zachowek przypadłoby synowi Marka, czyli Maciejowi.
Jednocześnie roszczenie o zachowek nie przeszłoby na żonę Halinę, gdyż ona nie była w kręgu osób uprawnionych do zachowku po Tadeuszu.