Uprawnieni do otrzymania zachowku są wyłącznie członkowie najbliższej rodziny zmarłego. Ustawodawca zalicza do nich: wstępnych (rodzice i dziadkowie), zstępnychi (dzieci i wnuki) oraz małżonka zmarłego. Zachowek nie należy się wszystkim, ale wyłącznie tym spośród nich, którzy faktycznie dziedziczyliby po zmarłym na zasadach ustawowych. Najczęściej chodzi o dzieci i małżonka. Rodzice i dziadkowie wchodzą do dziedziczą bowiem dopiero w drugiej kolejności, wobec braku bliższych krewnych. Jeżeli osoby te nie otrzymały w wyniku dziedziczenia, lub wcześniejszych darowizn należnego im zachowku, to mogą się domagać jego uzupełnienia. Zgodnie z intencją ustawodawcy – każdy człowiek ma moralne prawo pozostawienia swoim najbliższym chociażby części majątku spadkowego. Pozostali spadkobiercy -poza najbliższymi – nie są już jednak objęci taką ochroną i nie mogą domagać się zapłaty zachowku.
Osoba uprawniona powinna otrzymać należny jej zachowek przede wszystkim w drodze dziedziczenia (ustawowego lub testamentowego) lub w drodze dokonanego przez zmarłego zapisu lub polecenia. Dopiero jeżeli w taki sposób nie otrzyma należnego jej zachowku (w całości lub części) może wystąpić z roszczeniem wobec osób otrzymały majątek po zmarłym.